KASSIEWIJLE
Beeldende kunst en poëzie in Installatie KASSIEWIJLE.
Beeldende kunst en poëzie in Installatie KASSIEWIJLE.
Zangduo De Boli’s
1979 - 1983
Zomaar schijnen ze op te duiken, de lange vrouw in haar korte rose coctailjurkje, en de kleine man in zijn iets te grote pak. Hij speelt triangel, zij beroert de toetsen van haar rode accordeon.
Marijke Boon en Stef van der Linden gaven Het Levenslied een geheel nieuwe invulling. Met eigen teksten vol humor en leed, een raadselachtige onderlinge verhouding en een kritische blik traden ze op. In café’s en theaters, op straat en bij poëzie- en folkfestivals, manifestaties en demonstraties.
Liever Gladiolen
Première 28, 29 en 30 november 1985, theater ‘t Hoogt te Utrecht
Dernière 25 en 26 februari 1987, dezelfde lokatie.
De eerste solovoorstelling van Marijke Boon. Ze schreef dertien levensliederen en vroeg evenveel kunstenaars een schilderij bij een lied te maken. Bekende kunstenaars als Klaas Gubbels, J.H. Moesman en Charlotte Mutsears verleenden hun medewerking. In Liever Gladiolen speelde Boon twee zussen: Cor en Martha. Cor presenteerde het programma, liet het publiek ‘op titel’ kiezen en plaatste de schilderijen in de ‘moederlijst’, Martha zong de bijbehorende liederen. Per voorstelling werden negen van de dertien schilderijen getoond, ‘dan komt u nog eens kijken’.
Een jurk met rozen
Maart 1987 t.m. juni 1989.
‘Als een standbeeld dat geen sokkel heeft om boven haar omgeving uit te komen staat Marijke Boon vrijwel roerloos tegenover het publiek. Een hooggesloten zwarte jurk, rode schoenen, een rode accordeon, de Zangeres zonder Naam voor gevorderden’ schreef De Volkskrant 15 april 1988. In Een jurk met rozen deed ook de poëzie van Boon haar intrede, geschreven in een dun schriftje dat aan haar accordeon bungelde. In de pauze verzamelde ze korte gedichten (kwatrijnen) bij het publiek. 'Ik loop door de stad, ik kijk naar de grond. Daar ligt een riem, maar waar is de hond'. Gekleed in een fleurige oranjebestrikte jurk vonden de ‘publieke gedichten’ na de pauze hun plek tussen de smartelijk liederen.
Haar optreden tijdens De Cabaretmarathon, 31 mei ‘87 te Rotterdam, Luxor, leverde Marijke Boon in éen zachte klap een grote schare fans op.
Vandaar dat ik ween
solovoorstelling 1991 - 1994
Marijke Boon, ‘de kroonprinses van het levenslied’.
Omdat zij het zingen niet kon laten, nam Marijke Boon wederom de pen ter hand, schreef nieuwe kwellende liederen. Als immer liet ze zich inspireren door het kleinleed in de wereld: de hunkering naar liefde, een puur zijden blues en moeite van mannen om ‘het spijt me’ te zeggen. Ook ging ze, met achter haar Hollands’ vlag, internationaal met het chanson Les Poires Frites (de gebakken peren) en I’m so ugly’.
Vandaar dat ik ween de Luxe
met vijfmansorkest vond plaats in november / december 1993. Arrangementen: Pim Moorer e.a. Van de Luxe-uitvoering is een cd gemaakt.
Marijke Boon en Harry Piekema
Cursus Vogelkijken voor Beginners
Oerolfestival 1993 / De Parade 1994
Avondvullende voorstelling: Vogelkijken voor beginners
Zangeres, schrijfster, cabaretière... Marijke Boon was het liefst een vogel geworden. In haar eerdere voorstellingen vormden de (levens)liederen de hoofdmaaltijd. Dit keer stonden de korte verhalen uit haar bundel Flamingo, flamingo centraal. Ze nam de toeschouwer mee bij haar eerste parachutesprong, verhaalde van katers en kraanvogels. Vederlicht zwenkte ze tussen improvisatie en tekst. Bescheiden werd ze bijgestaan door cursusmodel Hein Broek, gespeeld door Harry Piekema. Zelf transformeerde Boon halverwege de voorstelling naar feministisch ornithologe Suus van der Vlist. Samen onderwezen zij het vogelkijken in drie leerzame fases, met als laatste ultime stap: zelf een vogel worden.
Première 17 / 18 oktober 1995, Blauwe Zaal Utrecht
dernière 19 t.m. 21 december 1996, Huis aan de Werf Utrecht.
One Man Show
1997 - 1999
In de One Man Show verplaatste Marijke Boon zich, voor de pauze, met snor, pak en drumstel, letterlijk in de Man. De kleurige jurken maakten plaats voor zwart-wit, de accordeon parelgrijs. Met songs vol whisky, sigaren en tranen, maar ook ‘Geprobeerd een hitje te schrijven’.
Na de pauze transformeerde ze met het prachtnummer De Travestiet naar zichzelf. Ze beschreef op hilarische wijze de binnenzijde van de vrouw, ‘met kanten draperieën, her en der verspreide rode bankstellen en vrouwtjes met emmertjes en bezems, die zongen: wij zijn zelfreinigend’.
zomer 1997
Korte voorstelling Klein Bonheur Festival, Parade Den Haag / Utrecht / Amsterdam.
Vanaf april 1998 avondvullend,
premiere 11 november ‘98 te Utrecht, Blauwe Zaal Schouwburg.
Laatste voorstelling te Hoofddorp, 15 december 1999
BOON's BEST
2010 - 2011
Na een relatief rustige periode is het weer tijd om los te gaan: achter de microfoon en zingen jij, Boon! Zo kennen we haar weer, de lange slungelvrouw met haar rode accordeon. Naast haar Michel Lamers op saxofoon en klarinet. Nieuwe composities en liedteksten. Nieuwe bundel KNALGROEN GIFROOD.
In BOON 's BEST liet Marijke Boon zien dat haar nieuwe werk er niet om liegt en haar ‘klassiekers’ nog steeds actueel zijn. Ze stelde de vraag: wat is er mooier dan de liefde? In de pauze haalde ze het antwoord op bij de toeschouwers. Na de pauze presenteerde ze deze, zingend en swingend . La Boon op haar best.
Marijke Boon: tekst, zang, accordeon
Michel Lamers: klarinet, saxofoon
Eindregie: Ton Offerman
Lichtontwerp: Hans Krepel
Decor en grafische vormgeving : Marijke Boon
Techniek en scènefoto's: Rik Scholten
DE MOBIELE LIEDKRAAM
In 2011, 2012 en 2014 op diverse festivals als Oerol, De Parade, Eilandfestival Antwerpen en vele andere locaties.
Kleinkunst en beeldende kunst onder één gifgroen doekje.
Marijke Boon verkocht 'liedjes aan de kraam'. Tegen aan zacht prijsje nam je plaats op de eerste rang, hoorde je een live-gezongen lied en zag je het bijbehorende schilderij in De Mobiele Liedkraam hangen.
kunstenaars & lied
Karel Appel Kunst biedt Troost
Eugène Brands Hiephiephoera
Barbara Broekman Ik zal je nooit vergeten
Carla Dekker Jurk met Rozen
Sam Drukker Fryslân Tango
Koen Ebeling-Koning Een Smartlap
Harrie Gerritz Scherven aan Zee
Ina Hogen Esch Dahlia's song
Raph de Haas Rode Spa Witte Wijn
Marleen Felius Koeblues
Klaas Gubbels De speld
Marja Jansen Sven Kramer
Simone de Jong Hella Jongerius
J.H. Moesman Surrealistisch liedje
Charlotte Mutsaers Een plant te zijn
Hester Oerlemans Lied van de werkende vrouw
Marjo van Soest Marie Oublie
Annelies Touwen De Dikke Elf
Robert Vorstman Kleine Recycling Song
Gineke Zikken Schapenblues
Samen met haar smartphone, een oeroud vogelboek 'De Nozeman' en haar rode accordeon staat Boon op het podium.
‘Nature is art enough’ heet het kleurrijke tapijt van kunstenaar Marianne van Heeswijk, waarop ze zich bevindt. Natuurlijk is natuur niet genoeg. De mens smacht naar liefde. Kunst! Geld! Seks! Net als je zin krijgt om mee te zingen word je subtiel de mond gesnoerd: eerst nadenken, dan doen. Alles wordt besnuffeld en belicht. Cirkelzingen, om-de-beurtzang, voor- en tegenzingen.
Try-out De Parade 2015. Première Podium Hoge Woerd 16 sept. 2016. Tournee - 2018
zomer 2017/2018 o.a. OEROL
Een zomerse uitvoering van het theaterprogramma 'SmartSongs'. Met een diorama in de Mobiele Liedkraam-kar, een ZEEGEZICHT van Robert Vorstman, 2 HAZEN van Joris Collier, en deel I van Neerlands oudste vogelboek DE NOZEMAN. Ervóór het 'Nature is art enough'-tapijt van Marianne van Heeswijk.
En natuurlijk La Boon, op plateauzolen.
hier komt affiche 'Rode Anemonen'
DE BRUINE BOON
Eerste voorstelling:
12 november 1977.
Bij de notaris: 2 februari 1979.
Jeugdtheatergroep De Bruine Boon maakte voorstellingen voor kinderen waarin theater werd gecombineerd met poppenspel en beeldende kunst. Marijke Boon schreef de teksten en muziek. Zij deed ook de organisatie.
Voorstellingen:
Lijsten of hè gat een gat
spelers: Marijke Boon, Maud Stegenga en Stef van der Linden
premiere in het Dordrechts Museum, 12 november 1977
Boontjes denkt na
Marijke Boon, Maud Stegenga en Stef van der Linden,
1979 - 1980
Voor meer kleur!
Marijke Boon en Stef van der Linden
premiere 20 - 21 oktober 1982 theater ‘t Hoogt te Utrecht
Rood Kannetje Groene Fles
Marijke Boon en Stef van der Linden
1991 - 1993
Ze schreef Een zee van water voor Huis a.d.Amstel 1989.
en voor Stichting Buffo het libretto voor Hedenavond: Bas Barotti!1996
KASSIEWIJLE
Vogels
Tekeningen en rijmen
Sue Wiggers & Marijke Boon
Installatie KASSIEWIJLE gaat op tournee, vanaf juni 2025.
Te beginnen op het OEROL-festival van Terschelling 13 juni - 22 juni.
Daarna naar andere plekken in Nederland. Houdt de speellijst in de gaten onder kopje 'KASSIEWIJLE' in het hoofdmenu.
Marijke Boon : tekst, zang en accordeon
Elianne Ardts òf Judith Oost : cello
Arrangementen : Pim Moorer/ Judith Oost
Schilderijen zee : Robert Vorstman/ Marijke Boon
Marijke Boon gaat op tournee met haar muzikale voorstelling RODE ANEMONEN. Ze trekt een glanzende rode jurk aan, en meandert kundig tussen smartlap en de blues. Als altijd zingt ze haar eigengereide (levens)lied. Zelf gemaakt en dus verrassend, met lichtheid en humor. Achter haar ruist - een schilderij van - de zee, het helmgras beweegt zacht in de wind. Ze zingt een Zeelandslied. De Oude Haas komt voorbij, en Tango de Liefde. Ze verhaalt van geheime ontmoetingen en kleinleed. Zegt sonnetten. Kantelt clichés. Voeg daarbij de wonderschone combinatie van accordeon en cello, en het zit wel goed met RODE ANEMONEN.
Zingend bezoekt Boon een scala aan provincies, want ze houdt van diversiteit. Ze plaatst begrippen als nieuw, vet en vintage naast oud en antiek. Leeftijd speelt geen rol. Haar klassiekers krijgen een opvallend actuele lading. Ze hebben zich in RODE ANEMONEN organisch tussen de nieuwe songs en vertellingen gevoegd. Aardgas en oesters, liefde en de wolf: geen onderwerp wordt geschuwd.
Met haar rode accordeon en haar mooi taalgevoel tilt Marijke Boon het (levens)lied naar een hoog niveau. Samen met Elianne Ardts òf Judith Oost op cello.
Lengte programma RODE ANEMONEN: In theaters en andere binnen-locaties 70 minuten. Op straat en andere buitenruimtes 60 minuten.
Première 28 mei 2023
FIN : zomer 2024
In de 'muzikale rondleiding' zingt Marijke Boon haar songs bij werk uit de collectie van een museum, of bij een speciale tentoonstelling. Ze deed zo'n 'muzikale rondleiding' o.a. in Zwolle Stedelijk Museum, 's-Hertogenbosch Kunsthal Boschveld, Olst-Wijhe Kasteel het Nijenhuis en Nieuwersluis Fort Nieuwersluis . Eerder zong Boon bij schilderijen die kunstenaars speciaal voor haar gemaakt hadden. In de 'muzikale rondleiding' kiest ze uit werk wat geëxposeerd wordt in musea en galeries. Haar liederen geven een andere, verrassende kijk op een bestaand schilderij.