Theater - Marijke Boon

RODE ANEMONEN

     Marijke Boon : tekst, zang en accordeon
     Judith Oost of Elianne Ardts : cello

     Arrangementen : Pim Moorer/ Judith Oost
     Schilderijen zee : Robert Vorstman/ Marijke Boon

Er valt aardig wat te genieten bij de lange muzikale Boon. Ze trekt een glanzende rode jurk aan, en meandert kundig tussen smartlap en de blues. Achter haar ruist (een schilderij van) de zee, het helmgras beweegt zacht in de wind. Ze zingt een Zeelandslied. De Oude Haas komt voorbij, en Tango de Liefde. Ze verhaalt van geheime ontmoetingen en kleinleed. Zegt sonnetten. Kantelt clichés. Voeg daarbij de wonderschone combinatie van accordeon en cello, en het zit wel goed met RODE ANEMONEN.

Zingend onderzoekt Boon de betekenis van oud, antiek en vintage. Ze plaatst deze begrippen naast gloednieuw, vet en trendy. Haar klassiekers krijgen, mede dankzij het huidige tijdsgewricht, een opvallend actuele lading. Ze hebben zich in RODE ANEMONEN organisch tussen de nieuwe liedteksten en vertellingen gevoegd.
Met haar eigenzinnige kijk op de werkelijkheid en haar bijzonder taalgevoel weet Marijke Boon, samen met Judith Oost òf Elianne Ardts op cello, te prikkelen en te ontroeren.

Archief

Zangduo De Boli's

Zangduo De Boli’s

1979 - 1983

Zomaar schijnen ze op te duiken, de lange vrouw in haar korte rose coctailjurkje, en de kleine man in zijn iets te grote pak. Hij speelt triangel, zij beroert de toetsen van haar rode accordeon.

Marijke Boon en Stef van der Linden gaven Het Levenslied een geheel nieuwe invulling. Met eigen teksten vol humor en leed, een raadselachtige onderlinge verhouding en een kritische blik traden ze op. In café’s en theaters, op straat en bij poëzie- en folkfestivals, manifestaties en demonstraties.

Liever Gladiolen

Liever Gladiolen

Première 28, 29 en 30 november 1985, theater ‘t Hoogt te Utrecht
Dernière 25 en 26 februari 1987, dezelfde lokatie.

De eerste solovoorstelling van Marijke Boon. Ze schreef dertien levensliederen en vroeg evenveel kunstenaars een schilderij bij een lied te maken. Bekende kunstenaars als Klaas Gubbels, J.H. Moesman en Charlotte Mutsears verleenden hun medewerking. In Liever Gladiolen speelde Boon twee zussen: Cor en Martha. Cor presenteerde het programma, liet het publiek ‘op titel’ kiezen en plaatste de schilderijen in de ‘moederlijst’, Martha zong de bijbehorende liederen. Per voorstelling werden negen van de dertien schilderijen getoond, ‘dan komt u nog eens kijken’.

Een jurk met rozen

Een jurk met rozen

Maart 1987 t.m. juni 1989.

‘Als een standbeeld dat geen sokkel heeft om boven haar omgeving uit te komen staat Marijke Boon vrijwel roerloos tegenover het publiek. Een hooggesloten zwarte jurk, rode schoenen, een rode accordeon, de Zangeres zonder Naam voor gevorderden’ schreef De Volkskrant 15 april 1988. In Een jurk met rozen deed ook de poëzie van Boon haar intrede, geschreven in een dun schriftje dat aan haar accordeon bungelde. In de pauze verzamelde ze korte gedichten (kwatrijnen) bij het publiek. 'Ik loop door de stad, ik kijk naar de grond. Daar ligt een riem, maar waar is de hond'. Gekleed in een fleurige oranjebestrikte jurk vonden de ‘publieke gedichten’ na de pauze hun plek tussen de smartelijk liederen.
Haar optreden tijdens De Cabaretmarathon, 31 mei ‘87 te Rotterdam, Luxor, leverde Marijke Boon in éen zachte klap een grote schare fans op.

Vandaar dat ik ween

Vandaar dat ik ween
solovoorstelling 1991 - 1994
Marijke Boon, ‘de kroonprinses van het levenslied’.

Omdat zij het zingen niet kon laten, nam Marijke Boon wederom de pen ter hand, schreef nieuwe kwellende liederen. Als immer liet ze zich inspireren door het kleinleed in de wereld: de hunkering naar liefde, een puur zijden blues en moeite van mannen om ‘het spijt me’ te zeggen. Ook ging ze, met achter haar Hollands’ vlag, internationaal met het chanson Les Poires Frites (de gebakken peren) en I’m so ugly’.

Vandaar dat ik ween de Luxe

met vijfmansorkest vond plaats in november / december 1993. Arrangementen: Pim Moorer e.a. Van de Luxe-uitvoering is een cd gemaakt.

Vogelkijken voor beginners

Marijke Boon en Harry Piekema
Cursus Vogelkijken voor Beginners

Oerolfestival 1993 / De Parade 1994

Avondvullende voorstelling: Vogelkijken voor beginners

Zangeres, schrijfster, cabaretière... Marijke Boon was het liefst een vogel geworden. In haar eerdere voorstellingen vormden de (levens)liederen de hoofdmaaltijd. Dit keer stonden de korte verhalen uit haar bundel Flamingo, flamingo centraal. Ze nam de toeschouwer mee bij haar eerste parachutesprong, verhaalde van katers en kraanvogels. Vederlicht zwenkte ze tussen improvisatie en tekst, met achter zich de geschilderde zee. Bescheiden werd ze bijgestaan door cursusmodel Hein Broek, gespeeld door Harry Piekema. Zelf transformeerde Boon halverwege de voorstelling naar feministisch ornithologe Suus van der Vlist. Samen onderwezen zij het vogelkijken in drie leerzame fases, met als laatste ultime stap: zelf een vogel worden.

Première 17 / 18 oktober 1995, Blauwe Zaal Utrecht
dernière 19 t.m. 21 december 1996, Huis aan de Werf Utrecht.

Een andere jurk

Paradevoorstelling zomer 1995,
waarbij het publiek kon kiezen tussen een verhaal, een lied, een gedicht of een andere jurk.
Alles van en door Marijke Boon.

One Man Show

One Man Show
1997 - 1999

In de One Man Show verplaatste Marijke Boon zich, voor de pauze, met snor, pak en drumstel, letterlijk in de Man. De kleurige jurken maakten plaats voor zwart-wit, de accordeon parelgrijs. Met songs vol whisky, sigaren en tranen, maar ook ‘Geprobeerd een hitje te schrijven’.
Na de pauze transformeerde ze met het prachtnummer De Travestiet naar zichzelf. Ze beschreef op hilarische wijze de binnenzijde van de vrouw, ‘met kanten draperieën, her en der verspreide rode bankstellen en vrouwtjes met emmertjes en bezems, die zongen: wij zijn zelfreinigend’.

zomer 1997
Korte voorstelling Klein Bonheur Festival, Parade Den Haag / Utrecht / Amsterdam.

Vanaf april 1998 avondvullend,
premiere 11 november ‘98 te Utrecht, Blauwe Zaal Schouwburg.
Laatste voorstelling te Hoofddorp, 15 december 1999

Boon Zingt Komkommer

Boon Zingt Komkommer
2000 - 2001
Marijke Boon & band: cello, klarinet/sax, piano, bas.

In deze voorstellling koos Marijke Boon, schrijfster van het hedendaagse levenslied en voormalig kroonprinses, definitief voor het bestaan van zangeres. Singersongwriter. Chanteuse. Met plezier en venijn slingerde ze haar teksten de (grote) zalen in. Bijgestaan door vier voortreffelijke muzikanten. Achter hen wapperde de driekleur. In de pauze konden de toeschouwers bellen naar haar GSM (toen nèt algemeen goed) voor een verzoeknummer uit haar repertoire. Gouwe ouwen als ‘Limburg’, ‘De blues’, ‘Het haardvuur’ en ‘Een jurk met rozen’. Na de pauze werden deze in bijbehorende kleding ten gehore gebracht. Het was een muzikaal spektakel met Boon's karakteristieke liedjes, alsook bijzondere gelegenheidsgedichten:

Koninginnedag

Markt met oude ambachten
in’t nieuwe city-center.
Stoelenmatten, volksdansgroep,
alsook een potloodventer.

Komt allen.

De songs uit deze voorstelling staan op de gelijknamige cd.

Een echte appel

EEN ECHTE APPEL

De Parade 2001, Broadway op Texel 2002 , Terschelling/Ameland 2006, Overal en nergens 2010

Een zéér onderhoudend programma met kunstquiz, songs en schilderijen. Boon toont wederom haar specialiteit:
het combineren van kleinkunst en beeldende kunst.

Groote Zaagbek

Groote Zaagbek
2003 - 2006 Marijke Boon en
Michel Lamers, klarinet / saxofoon

In GROOTE ZAAGBEK ging Marijke Boon op stap met spuitbus, schaar en accordeon. Ze danste met een stapel kistjes en een grote rol stof het podium op en creëerde daar met verf en meters katoen haar boudoir. Ze zong de blues, tangoode een boek in bes. Met Michel Lamers op saxofoon vertolkte ze menig hartverscheurend lied. Ze maakte van haar hand een pop, inclusief de klassieke 'popsong' - van zangduo De Boli’s. Het decordoek werd aan het eind van iedere avond per opbod verkocht.
De Groote Zaagbek van Boon was, behalve een tekening uit 1668, een poëtische en persoonlijke voorstelling van een eigenzinnig zangeres.

Eerste try-out 26 september 2003,
première 20 / 21 november Blauwe Zaal Stadsschouwburg Utrecht
Dernière in theater Kikker te Utrecht, 24 januari 2006.

OOST WEST BOON 's BEST

BOON's BEST

2010 - 2011

Na een relatief rustige periode is het weer tijd om los te gaan: achter de microfoon en zingen jij, Boon! Zo kennen we haar weer, de lange slungelvrouw met haar rode accordeon. Naast haar Michel Lamers op saxofoon en klarinet. Nieuwe composities en liedteksten. Nieuwe bundel KNALGROEN GIFROOD.

In BOON 's BEST liet Marijke Boon zien dat haar nieuwe werk er niet om liegt en haar ‘klassiekers’ nog steeds actueel zijn. Ze stelde de vraag: wat is er mooier dan de liefde? In de pauze haalde ze het antwoord op bij de toeschouwers. Na de pauze presenteerde ze deze, zingend en swingend . La Boon op haar best.
Marijke Boon: tekst, zang, accordeon

Michel Lamers: klarinet, saxofoon

Eindregie: Ton Offerman
Lichtontwerp: Hans Krepel
Decor en grafische vormgeving : Marijke Boon
Techniek en scènefoto's: Rik Scholten

DE MOBIELE LIEDKRAAM van Marijke Boon

DE MOBIELE LIEDKRAAM

In 2011, 2012 en 2014 op diverse festivals als Oerol, De Parade, Eilandfestival Antwerpen en vele andere locaties.

Kleinkunst en beeldende kunst onder één gifgroen doekje.

Marijke Boon verkocht 'liedjes aan de kraam'. Tegen aan zacht prijsje nam je plaats op de eerste rang, hoorde je een live-gezongen lied en zag je het bijbehorende schilderij in De Mobiele Liedkraam hangen.

kunstenaars & lied
Karel Appel Kunst biedt Troost
Eugène Brands Hiephiephoera

Barbara Broekman Ik zal je nooit vergeten
Carla Dekker Jurk met Rozen
Sam Drukker Fryslân Tango
Koen Ebeling-Koning Een Smartlap
Harrie Gerritz Scherven aan Zee

Ina Hogen Esch Dahlia's song
Raph de Haas Rode Spa Witte Wijn
Marleen Felius Koeblues
Klaas Gubbels De speld
Marja Jansen Sven Kramer
Simone de Jong Hella Jongerius
J.H. Moesman Surrealistisch liedje

Charlotte Mutsaers Een plant te zijn
Hester Oerlemans Lied van de werkende vrouw
Marjo van Soest Marie Oublie
Annelies Touwen De Dikke Elf
Robert Vorstman Kleine Recycling Song
Gineke Zikken Schapenblues

S M A R T S O N G S

Dat je hoofdletters niet kunt horen. Dat je overdag nachtegalen ziet. Dat de mens alleen is en 'date' geen insectenbestrijdingsmiddel.

Samen met haar smartphone, een oeroud vogelboek 'De Nozeman' en haar rode accordeon staat Marijke Boon op het podium en zingt haar songs. Achter haar: bloedmooie rooie gordijnen.
Met humor en een tikje venijn beschouwt ze de wereld om zich heen. Ze zingt van natuur en cultuur, blauwe spa en snelweg, liefde en eenzaamheid. Ze speelt met taal zoals ze accordeon speelt: op het eerste gezicht eenvoudig, maar eronder schuurt en piept het.

‘Nature is art enough’ heet het kleurrijke tapijt van kunstenaar Marianne van Heeswijk, waarop ze zich bevindt. Natuurlijk is natuur niet genoeg. De mens smacht naar liefde. Kunst! Geld! Seks! Genoeg is nooit teveel. Ze houdt leeftijd en liefde tegen het licht, en bezingt het vanuit een verrassend perspectief. Net als je zin krijgt om mee te zingen word je subtiel de mond gesnoerd: eerst nadenken, dan doen. Alles wordt besnuffeld en belicht. Cirkelzingen, om-de-beurtzang, voor- en tegenzingen.

Aan het eind van de voorstelling deelt Marijke Boon witte handschoenen uit. Voor de liefhebbers die nog willen bladeren in de oude Nozeman. En voor de lieve vrede.
Er mag meegezongen worden, zacht en soms.

Try-out De Parade 2015. Première Podium Hoge Woerd 16 sept. '16. Tournee seizoen 2016 - 2018

S M A R T S O N G S - op - straat

zomer 2017/2018 o.a. OEROL

Een korte, zomerse uitvoering van het theaterprogramma 'SmartSongs'. Met DIORAMA in de SmartKar, een ZEEGEZICHT van Robert Vorstman, 2 HAZEN van Joris Collier, en deel I van Neerlands oudste vogelboek DE NOZEMAN. Ervóór het 'Nature is art enough'-tapijt van Marianne van Heeswijk.

En natuurlijk La Boon, op plateauzolen.

Jeugdtheater

DE BRUINE BOON
Eerste voorstelling:

12 november 1977.
Bij de notaris: 2 februari 1979.

Jeugdtheatergroep De Bruine Boon maakte voorstellingen voor kinderen waarin theater werd gecombineerd met poppenspel en beeldende kunst. Marijke Boon schreef de teksten en muziek. Zij deed ook de organisatie.

Voorstellingen:

Lijsten of hè gat een gat
spelers: Marijke Boon, Maud Stegenga en Stef van der Linden
premiere in het Dordrechts Museum, 12 november 1977

Boontjes denkt na
Marijke Boon, Maud Stegenga en Stef van der Linden,
1979 - 1980

Voor meer kleur!
Marijke Boon en Stef van der Linden
premiere 20 - 21 oktober 1982 theater ‘t Hoogt te Utrecht

Rood Kannetje Groene Fles
Marijke Boon en Stef van der Linden
1991 - 1993

Ze schreef Een zee van water voor Huis a.d.Amstel 1989.
en voor Stichting Buffo het libretto voor Hedenavond: Bas Barotti!1996

Dit seizoen

RODE ANEMONEN

Nieuwe lied-show van Marijke Boon.

Een Duin-en-Tuin concertje.
Duur: 60 minuten

Marijke Boon toont op haar eigen kenmerkende wijze, hoe zij met haar songs het levenslied heeft geactualiseerd en verrijkt. Prachtige nieuwe (levens)liederen, en ontroerende klassiekers.

Tekst en muziek, accordeon: Marijke Boon
Cello Judith Oost of Elianne Ardts

Oude Haas

In 2019 verscheen album OUDE HAAS, met daarin drie items: een nieuwe dichtbundel, een ep (op vinyl) en een cd.
Marijke Boon ging op promotie-tournee Oude Haas , samen met Michel Lamers klarinet/saxofoon.
Was te zien in boekhandel, bibliotheek, café, Oerol en andere festivals.

Muzikale rondleidingen

In de 'muzikale rondleiding' zingt Marijke Boon haar songs bij werk uit de collectie van een museum, of bij speciale tentoonstelling. Ze deed zo'n 'muzikale rondleiding' o.a. in Zwolle Stedelijk Museum, 's-Hertogenbosch Kunsthal Boschveld en Nieuwersluis Fort Nieuwersluis . Eerder zong Boon bij schilderijen die kunstenaars speciaal voor haar gemaakt hadden. In de 'muzikale rondleiding' kiest ze uit werk wat geëxposeerd wordt in musea en galeries. Haar liederen geven een andere, verrassende kijk op een bestaand schilderij.