KASSIEWIJLE is een combinatie van beeldende kunst en poëzie.
De installatie zal voor het eerst te zien zijn tijdens het Oerol-festival, in de Natuurschuur van Staatsbosbeheer te Lies. Daar, in de 'oude paardenstal', zijn de tekeningen van Sue Wiggers te zien, en de 'rijmen' van Marijke Boon te beluisteren. De makers zullen aanwezig zijn.
doodgevlogen of toch levend misschien. Ze zijn de afgelopen jaren gevonden en gefotografeerd door beide kunstenaars, afzonderlijk van elkaar. In Installatie KASSIEWIJLE komen ze samen.
Sue Wiggers' gebied is voornamelijk het eiland Terschelling, waar ze woont en werkt. Tijdens wandelingen over het strand, langs de duinen, op de drooggevallen vloedlijn, vond ze herkenbare en niet-te-kennen of herkennen vogels. Haar werk 'Lijsters twee lijsters' werd dit jaar genomineerd voor de Painting of the year.
Marijke Boon, performer en vogelaar, heeft een recreatiewoning op Terschelling. Ze woont aan de wal, in een huis met ramen. Soms moèst ze, met tegenzin, wel een foto nemen als ze een bons tegen het raam had gehoord. Of ze zette haar auto aan de kant, omdat het kleine kleurenpalet op het asfalt te mooi was om aan voorbij te gaan. Teksten van Boon zijn o.a. opgenomen in 'De Dikke Komrij' 2004, en de Poëziekalender 2025.
Alk arme alk
Niemand weet dat je zo heet
Ik zie het aan de snavelvorm
Dat je geen zeekoet bent
Maar alk alk.
Je bent er
Waarvoor dank
En je bent er geweest
Wat jammer is
Alk.
Dode roodborst
Je mag geen roodborstje meer heten
Van vogelaars nieuwe stijl
Maar klein ben je wel
De kleur van je borst meer oranje
Dan rood
Nu van het bloed
Heden verleden
Platgereden
Dood.
Wat moet ik nou met jou, bonte vliegenvangervrouw?
Je ligt al maanden in de diepvriesla.
Ovenfrites en bladerdeeg,
verder is de diepvries leeg, ficedula hypoleuca femina…
Je bent een mondvol in het Latijn,
in het echt ben je amuse-klein,
licht als een veertje: 17 gram.
Er staan geen filmpjes op YouTube
voor bonte vliegenvanger-soep
of een paté voor op de boterham.
Je leefgebied lag in Zuid-Holland, Ouddorp, op Goeree.
Nu lig je diepgevroren hier, mortuarium privé.
Wat moet ik nou met jou, ik heb geen idee.
Ik pak mijn instrument.
En zing de blues.
Uren
Werkte de wind
Aan zijn sculpturen.
Blies
Met een stevige zuidwester
Halfgeknotte strandschelp tegen scheermes aan.
Met een versgeblazen duintje in de rug
Bleven ze als twee gelieven staan.
Dat kan alleen de wind.
Stormde
6 Beaufort over het vlakke strand.
Joeg
Bij de dode vogel de 2 vleugels in een stand
Van zonnebaden, elegant
Eén vleugel neergevlijd en plat
Eén naar omhoog
90˚.
Poten, tenen, werden wind-mee uitgestrekt
De buik met fijne korreltjes bedekt.
Snavel omhoog, kop in het zand.
Zilvermeeuw
Geen brons of goud gewonnen dus.
Gehuld in zand en veren lig je daar.
Een prachtig beeld
Gemaakt door wind, de kunstenaar.